Vrhovni kasacioni sud doneo je odluku kojom je odbijen zahtev zdravstvene ustanove da njen bivši zaposleni vrati sva sredstva uložena u njegovu specijalizaciju, samo zato što je napustio radni odnos kod tog poslodavca i prešao da radi u drugu ustanovu iz Plana mreže zdravstvenih ustanova.
U presudi se ističe da je „zdravstveni radnik dužan da u zdravstvenoj ustanovi iz Plana mreže provede u radnom odnosu dvostruko duži period od perioda trajanja specijalizacije po položenom specijalističkom ispitu“ (član 184. stav 10. Zakona o zdravstvenoj zaštiti), ali se to odnosi na sve ustanove iz Plana mreže, a ne isključivo na konkretnog poslodavca.
Sud je ocenio da Dom zdravlja Prokuplje, kao novooformljena ustanova, nije bio univerzalni pravni sledbenik prethodnog poslodavca kod koga je zdravstveni radnik započeo specijalizaciju. Takođe, naglašeno je da sa novim poslodavcem nije zaključen novi ugovor o specijalizaciji.
Prema stavu suda: „Nema osnova da se tuženi obaveže da tužiocu naknadi sva sredstva koja su uložena od strane njegovih poslodavaca u njegovu specijalizaciju, samo zato što je raskinuo radni odnos kod tužioca i zasnovao radni odnos kod drugog poslodavca, a zdravstvene ustanove iz Plana mreže“.
Ova odluka (Rev2 3476/22 od 2. marta 2023. godine) praktično znači da zdravstveni radnici koji nakon završene specijalizacije prelaze u drugu državnu zdravstvenu ustanovu ne mogu biti obavezani da vraćaju troškove specijalizacije, ukoliko se nalaze u okviru Plana mreže.
Izvor: Presuda Vrhovnog kasacionog suda, Rev2 3476/22 od 2. 3. 2023. godine
